تندباد از هر سو مى‌وزد، و آن را كه سست شده است از جا مى‌كند،" سپس خداوند آن را در هم مى‌شكند و خرد مى‌كند" (ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطاماً).

" آرى در اين ماجرا تذكر و يادآورى براى صاحب‌فكران و انديشمندان است" (إِنَّ فِي ذلِكَ لَذِكْرى‌ لِأُولِي الْأَلْبابِ‌).

تذكرى است از نظام حساب شده و با عظمت عالم هستى و ربوبيت پروردگار در اين صحنه عظيم، و نيز تذكرى است از پايان زندگى و خاموش شدن شعله‌هاى حيات، و سپس مساله رستاخيز، و تجديد حيات مردگان.

اين صحنه گر چه در عالم گياهان است، ولى به انسانها هشدار مى‌دهد كه همانند آن در عمر و حيات شما تكرار مى‌شود، ممكن است مدت آن متفاوت باشد، اما اصول آن يكى است تولد، نشاط و جوانى، و بعد پژمردگى و پيرى و سرانجام مرگ!