است، و از آنجا كه كلمه" زوج" به هر يك از دو جنس نر و ماده گفته مى‌شود مجموعا 8 زوج مى‌شود (هر چند در تعبيرات روزمره فارسى" زوج" به مجموع دو جنس اطلاق مى‌گردد، ولى در تعبيرات عربى چنين نيست، لذا در آغاز همين آيه از همسر آدم به عنوان" زوج" تعبير شده است).

تعبير به" أَنْزَلَ لَكُمْ‌" (براى شما نازل كرد) در مورد چهارپايان- چنان كه قبلا هم گفته‌ايم- به معنى فرستادن از مكان بالا نيست، بلكه در اينگونه موارد به معنى" نزول مقامى" و نعمتى است كه از مقام برتر به مقام پائين‌تر داده شود.

اين احتمال را نيز داده‌اند كه" انزال" در اينجا از ماده" نزل" (بر وزن رسل) به معنى پذيرايى كردن ميهمان يا نخستين چيزى است كه براى پذيرايى ميهمان مى‌آورند، نظير آنچه در سوره" آل عمران" آيه 198 در باره بهشتيان آمده:

" خالِدِينَ فِيها نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ‌":" جاودانه در بهشت مى‌مانند، اين پذيرايى از ناحيه خداست".

بعضى از مفسران نيز گفته‌اند كه چهارپايان گر چه از مكان بالا نازل نشده‌اند، ولى مقدمات حيات و پرورش آنها كه قطرات جان‌پرور باران، و اشعه حياتبخش آفتاب است، از سمت بالا به زمين مى‌آيد.

تفسير چهارمى نيز براى اين تعبير گفته‌اند و آن اينكه: همه موجودات در آغاز در خزانه علم و قدرت پروردگار، در عالم غيب، بوده‌اند، سپس از مقام" غيب" به مقام" شهود" و ظهور و بروز رسيده‌اند، لذا از آن تعبير به" انزال" شده است، چنان كه در آيه 21 سوره حجر مى‌خوانيم: وَ إِنْ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ‌:" خزائن و منابع هر چيزى نزد ماست و ما جز به مقدار معلوم از آن نازل نمى‌كنيم" [1]

[1]" تفسير الميزان" و" روح المعانى" ذيل آيات مورد بحث.