از تقاضاى عمر جاويدان نشان داد، و" گفت: به عزتت سوگند كه همه آنها را گمراه خواهم كرد"! (قالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ‌).

سوگند به" عزت" براى تكيه بر قدرت و اظهار توانايى است، و اين تاكيدهاى پى در پى (قسم از يك سو، و نون تاكيد ثقليه از سوى ديگر، و كلمه" اجمعين" از سوى سوم) نشان مى‌دهد كه او نهايت پافشارى را در تصميم خويش داشته و دارد، و تا آخرين نفس بر سر گفتار خود ايستاده است.

همانها كه در راه معرفت و بندگى تو از روى اخلاص و صدق و صفا گام برمى‌دارند، تو نيز آنها را پذيرا شده‌اى، خالصشان كرده‌اى، و در حوزه حفاظت خود قرار داده‌اى، تنها اين گروهند كه من به آنها دسترسى ندارم، و گرنه بقيه را به دام خود خواهم افكند! اتفاقا اين حدس و گمان ابليس درست از آب در آمد، و هر كس به نحوى در دام او گرفتار شد، و جز" مخلصين" از آن نجات نيافتند، همانگونه كه قرآن در آيه 20 سوره سبأ مى‌فرمايد: وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقاً مِنَ الْمُؤْمِنِينَ‌:" گمان ابليس در باره آنها به واقعيت پيوست، و جز گروهى از مؤمنان همه از او پيروى كردند"!