[سوره ص (38): آيات 62 تا 64]

وَ قالُوا ما لَنا لا نَرى‌ رِجالاً كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ (62) أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصارُ (63) إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ (64)

ترجمه:

62- آنها مى‌گويند چرا مردانى را كه ما از اشرار مى‌شمرديم (در اينجا، در آتش دوزخ) نمى‌بينيم.

63- آيا ما آنها را به سخريه گرفتيم يا (به اندازه‌اى حقير بودند كه) چشمها آنها را نمى‌ديد؟! 64- اين يك واقعيت است گفتگوهاى خصمانه دوزخيان‌

تفسير: مخاصمه اصحاب دوزخ!

اين آيات بحث پيرامون گفتگوهاى دوزخيان را كه در آيات قبل گذشت ادامه مى‌دهد و يكى ديگر از گفتگوهاى آنها را كه از تاسفى عميق و جانكاه و شكنجه‌اى روحى و جانفرسا حكايت مى‌كند، بيان مى‌دارد.

مى‌فرمايد:" سردمداران ضلالت هنگامى كه به اطراف خود در دوزخ مى‌نگرند مى‌گويند چرا ما مردانى را كه از اشرار مى‌شمرديم در اينجا نمى‌بينيم"؟! (وَ قالُوا ما لَنا لا نَرى‌ رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ).

آرى افرادى همچون" بو جهلها" و" بو لهبها" هنگامى كه مى‌بينند اثرى از" عمار ياسرها"" خبابها" و" صهيب‌ها" و" بلال‌ها" در دوزخ نيست، به خود مى‌آيند و از يكديگر اين سؤال را مى‌كنند: پس اين افراد چه شدند؟