نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 282
بازگو كردهاند، و گفتهاند نه مقام نبوت و حكومت الهى به انگشتر وابسته است.
و نه هرگز خداوند اين مقام را از پيامبرى گرفته، شيطانى را به صورت پيامبرى
درآورده، تا چه رسد به اينكه چهل روز بر جاى او بنشيند و ميان مردم حكومت و قضاوت
كند [1]
***
به
هر حال قرآن در آيه بعد مساله توبه سليمان را كه در آخرين جمله آيه قبل آمده بود
به صورت مشروحترى بازگو كرده، مىفرمايد:" گفت پروردگارا مرا ببخش" (قالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي).
و ملك و حكومتى به من عطا كن كه بعد از من سزاوار هيچكس نباشد كه تو بسيار
بخشندهاى" (وَ هَبْ لِي مُلْكاً لا يَنْبَغِي لِأَحَدٍ
مِنْ بَعْدِي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ).
***
در اينجا دو سؤال مطرح است
1- آيا از اين تقاضاى سليمان استشمام بخل نمىشود؟
در پاسخ اين سؤال مفسران مطالب بسيارى دارند كه قسمت مهمى از آن با ظاهر آيات
ناهماهنگ است، آنچه از همه مناسبتر و منطقىتر به نظر مىرسد اين است كه:
او از خداوند يك نوع حكومت مىخواست كه توأم با معجزات ويژهاى بوده باشد، و
حكومت او را از ساير حكومتها مشخص كند، زيرا مىدانيم هر پيامبرى معجزه مخصوص به
خود داشته موسى ع معجزه عصا و يد بيضا داشت، آتش براى ابراهيم سرد و خاموش شد،
معجزه صالح ناقه مخصوص او بود، و معجزه پيامبر اسلام قرآن مجيد بود، سليمان نيز
حكومتى داشت آميخته با اعجازهاى
[1] براى اينكه روشن شود ريشه اين
خرافات كتب يهود است به كتاب" اعلام قرآن" بحث سليمان در افسانهها صفحه
392 مراجعه شود.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 282