مى‌خواهد برود.

37- و شياطين را مسخر او ساختيم، هر بناء و غواصى از آنها.

38- و گروه ديگرى (از شياطين) را در غل و زنجير (تحت سلطه او) قرار داديم.

39- (و به او گفتيم) اين عطاى ماست به هر كس مى‌خواهى (و صلاح مى‌بينى) ببخش و از هر كس مى‌خواهى امساك كن و حسابى بر تو نيست.

40- و براى او (سليمان) نزد ما مقامى ارجمند و سرانجامى نيك است‌

تفسير: آزمايش سخت سليمان و حكومت گسترده او

اين آيات هم چنان قسمت ديگرى از سرگذشت سليمان را بازگو مى‌كند، و نشان مى‌دهد كه انسان به هر پايه‌اى از قدرت برسد باز از خود چيزى ندارد، و هر چه هست از ناحيه خدا است، مطلبى كه توجه به آن پرده‌هاى غرور و غفلت را از مقابل چشم انسان كنار مى‌زند، و او را به موقعيت خويش در عرصه جهان هستى واقف مى‌سازد.

نخستين قسمت اين آيات در باره يكى از آزمايشهايى است كه خدا در باره سليمان كرد، آزمايشى كه با" ترك اولى" همراه بود، و به دنبال آن سليمان به درگاه خدا روى آورد و از اين" ترك اولى" توبه كرد.

فشرده بودن محتواى اين آيات باز به گروهى از خيال‌پردازان افسانه‌باف مجالى داده است كه داستانهاى بى‌اساس و موهومى را در اينجا بسازند، و امورى را به اين پيامبر بزرگ نسبت دهند كه يا مخالف اساس نبوت است، و يا منافى مقام عصمت، و يا اصولا منافات با منطق عقل و خرد دارد كه اين خود نيز امتحان و آزمايشى است براى همه پژوهندگان قرآن، در حالى كه اگر قناعت به متن گفته قرآن مى‌شد مجالى براى اين افسانه‌هاى خرافى باقى نمى‌ماند.

در نخستين آيه مورد بحث قرآن مى‌گويد:" ما سليمان را آزموديم و بر كرسى‌