نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 258
توجيهات مفسران
بعضى از مفسران توجيهات ديگرى براى داستان داود گفتهاند، گر چه با ظاهر آيات
سازگار نيست ولى براى تكميل بحث اشاره به بعضى از آنها را بىمناسبت نمىدانيم.
از جمله اينكه حضرت داود ساعات خود را با برنامه منظم تقسيم كرده بود، و جز در
ساعات خاصى ارباب رجوع را نمىپذيرفت.
روزى دو نفر كه قصد قتل او را داشتند خواستند نزد او آيند در حالى كه داود در
محراب به عبادت پروردگار مشغول بود، از فرصت استفاده كرده و از محراب او بالا
رفتند، هنگامى كه نزد او آمدند محافظان را در اطراف مشاهده كردند ترسيدند و فورا
دروغى جعل كرده گفتند: ما دو نفر شاكى هستيم كه براى دادخواهى نزد تو آمدهايم، و
ماجرايى را كه قرآن مىگويد شرح دادند، داود ميان آنها قضاوت كرد، اما نظر به
اينكه آگاه بود اين صحنهسازى به منظور قتل او بوده خشمگين شده و تصميم بر انتقام
از آنان گرفت، اما چيزى نگذشت كه از اين تصميم پشيمان گشت و استغفار كرد [1] 2- مفسر بزرگ
نويسنده" الميزان" در اينجا بيانى دارد كه از نظر اساس و پايه هماهنگ با
چيزى است كه ساير مفسران بزرگ اسلام در تفسير اين ماجراى داود گفتهاند، و ما نيز
در بالا آورديم، ولى در پارهاى از جهات با آن تفاوت دارد كه ذيلا از نظر شما
مىگذرد:
" بسيارى از مفسران معتقداند كه آن دو نفر شاكى كه وارد بر داود شدند از
فرشتگان خدا بودند كه خداوند آنان را براى آزمايش داود فرستاد.
[1] در تفسير" فخر رازى"
و" روح المعانى" اين بحث به عنوان يك توجيه ذكر شده" و مراغى"
در تفسير خود آن را پذيرفته است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 258