نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 247
" او بر من غلبه كرد".
***
در اينجا داود پيش از آنكه گفتار طرف مقابل را بشنود- چنان كه ظاهر آيات
قرآن است- رو به شاكى كرد و" گفت: مسلما او با درخواست يك ميش تو براى افزودن
آن به ميشهايش بر تو ستم روا داشته"! (قالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤالِ نَعْجَتِكَ إِلى نِعاجِهِ).
اما اين تازگى ندارد" بسيارى از دوستان و افرادى كه با هم سرو كار دارند
نسبت به يكديگر ظلم و ستم مىكنند" (وَ
إِنَّ كَثِيراً مِنَ الْخُلَطاءِ لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلى بَعْضٍ) [1]" مگر آنها كه ايمان آوردهاند و عمل صالح دارند" (إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ).
" اما عده آنها كم است" (وَ
قَلِيلٌ ما هُمْ) [2] آرى آنها كه در معاشرت و دوستى حق ديگران را بطور كامل
رعايت كنند و كمترين تعدى بر دوستان خود روا ندارند كمند، تنها كسانى مىتوانند حق
دوستان و آشنايان را بطور كاملا عادلانه ادا كنند كه از سرمايه ايمان و عمل صالح
بهره كافى داشته باشند.
به هر حال چنين به نظر مىرسد كه طرفين نزاع با شنيدن اين سخن قانع
[1]" خلطاء" جمع"
خليط" به معنى اشخاص يا امورى است كه با يكديگر مخلوطند و به دوست و شريك و
همسايه نيز اطلاق مىشود، با اينكه ظلم و تعدى مخصوص اينها نيست اما ذكر خصوص اين
گروه يا بخاطر تماسى است كه با هم دارند، و در اين تماس خواه ناخواه برخوردهايى
پيش مىآيد، و يا بخاطر آن است كه از آنها انتظار ظلم و ستم نيست.
[2] تركيب جمله چنين است كه"
هم" مبتداء و" قليل" خبر آن است، و" ما" زائده كه در
اينجا براى مبالغه در كمى و قلت آمده.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 247