ترجمه:

21- آيا داستان شاكيان هنگامى كه از محراب (داود) بالا رفتند به تو رسيده است؟! 22- هنگامى كه (بى‌هيچ مقدمه) بر او وارد شدند و او از مشاهده آنها وحشت كرد، گفتند نترس، دو نفر شاكى هستيم كه يكى از ما بر ديگرى تعدى كرده، اكنون در ميان ما به حق داورى كن و ستم روا مدار، و ما را به راه راست هدايت فرما.

23- اين برادر من است نود و نه ميش دارد، و من يكى بيش ندارم، اما او اصرار مى‌كند كه اين يكى را هم به من واگذار! و از نظر سخن بر من غلبه كرده است.

24- (داود) گفت: مسلما او با درخواست يك ميش تو براى افزودن آن به ميشهايش بر تو ستم كرده، و بسيارى از دوستان به يكديگر ستم مى‌كنند مگر آنها كه ايمان آورده‌اند و عمل صالح دارند، اما عده آنان كم است!، داود گمان كرد ما او را (با اين ماجرا) آزموده‌ايم، از پروردگارش طلب آمرزش نمود و به سجده افتاد و توبه كرد.

25- ما اين عمل را بر او بخشيديم، و او نزد ما داراى مقام والا و آينده نيك است‌

تفسير: آزمون بزرگ داود!

در اين آيات بحث ساده و روشنى در باره قضاوت داود مطرح شده كه بر اثر تحريفات و سوء تعبيرات بعضى از ناآگاهان جنجال عظيمى در ميان مفسران برانگيخته است، امواج اين غوغا آن چنان قوى بود كه حتى بعضى از مفسران اسلامى را به دنبال خود كشانده، و داوريهاى نادرست و گاه بسيار زننده را در باره اين پيامبر بزرگ سبب شده است.

ما قبلا متن آيات قرآن را بدون هيچ شرحى در اينجا بيان مى‌كنيم تا خوانندگان با ذهن خالى مفهوم آيات را دريابند و بعد از پايان اين تفسير كوتاه به سراغ گفتگوهاى مختلفى كه در اين زمينه شده است مى‌رويم.

به دنبال آيات گذشته كه صفات ويژه" داود" و مواهب بزرگ خدا را بر او