بودند، بلكه مايه تسلى همه مؤمنان در بند در همه اعصار و قرون است.

نكته: ده صفت برجسته داود (ع)

بعضى از مفسران از چند آيه فوق ده موهبت بزرگ الهى براى داود استفاده كرده‌اند كه هم مقام والاى اين پيامبر را روشن مى‌كند و هم ويژگيهاى يك انسان كامل را:

1- به پيامبر اسلام ص با آن عظمت مقام دستور مى‌دهد كه در صبر و شكيبايى به داود اقتدا كند و از تاريخ او كمك گيرد (اصْبِرْ عَلى‌ ما يَقُولُونَ وَ اذْكُرْ).

2- او را به مقام عبوديت و بندگى توصيف مى‌كند و در حقيقت نخستين ويژگى او را همين مقام عبوديتش مى‌شمرد (عَبْدَنا داوُدَ) نظير همين معنى را در مورد پيامبر اسلام ص در مساله معراج مى‌خوانيم آنجا كه مى‌گويد:

سُبْحانَ الَّذِي أَسْرى‌ بِعَبْدِهِ ..." منزه است خداوندى كه بنده خود را شبانه حركت داد ..." (اسراء- 1).

3- او داراى قوت و قدرت (بر اطاعت پروردگار و پرهيز از گناه و تدبير امور مملكت) بود (ذَا الْأَيْدِ) همانگونه كه در مورد پيغمبر اسلام نيز مى‌خوانيم‌ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِينَ‌: او كسى است كه تو را با يارى خود تقويت كرد، همچنين به وسيله مؤمنان (انفال- 62).

4- او را به اواب بودن كه مفهومش بازگشت مكرر و رجوع پى در پى به ساحت قدس خداوند است توصيف مى‌كند (إِنَّهُ أَوَّابٌ‌).

5- تسخير كوه‌ها را با او در تسبيح صبحگاهان و شامگاهان، از افتخاراتش مى‌شمرد (إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِشْراقِ‌).