مى‌داد، و آنها را لشكر كوچكى از احزاب مغلوب معرفى مى‌كرد، در آيات مورد بحث گروهى از اين احزاب را كه تكذيب پيامبران كردند و به سرنوشت شومى گرفتار شدند معرفى مى‌كند.

مى‌گويد:" قبل از آنها قوم نوح و عاد و فرعون ذو الاوتاد و صاحب قدرت آيات الهى و رسولانش را تكذيب كردند" (كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عادٌ وَ فِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتادِ).

قوم نوح در برابر اين پيامبر عظيم.

قوم عاد در مقابل حضرت" هود".

فرعون در برابر" موسى" و" هارون".

قوم ثمود در برابر" صالح".

قوم لوط در برابر حضرت" لوط".

و اصحاب الايكه در برابر" شعيب".

آنها آنچه در توان داشتند در تكذيب و آزار و ايذاء پيامبران و مؤمنان به كار گرفتند اما سرانجام عذاب الهى دامانشان را گرفت و همچون مزرعه خشك‌

[1] جمله" أُولئِكَ الْأَحْزابُ‌" مبتداء و خبر است، اولئك اشاره به شش قوم مذكور در اين دو آيه است و" احزاب" اشاره به همان احزابى است كه در دو آيه قبل آمد و مشركان مكه را گروه اندكى از آنان شمرد.