[سوره ص (38): آيات 1 تا 3]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

ص وَ الْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ (1) بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ (2) كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنادَوْا وَ لاتَ حِينَ مَناصٍ (3)

ترجمه:

بنام خداوند بخشنده بخشايشگر 1- ص، سوگند به قرآنى كه متضمن ذكر است (كه اين كتاب اعجاز الهى است).

2- ولى كافران گرفتار غرور و اختلافند.

3- چه بسيار اقوامى را كه پيش از آنها هلاك كرديم و به هنگام نزول عذاب فرياد مى‌زدند، ولى وقت نجات گذشته بود

شان نزول:

در كتب تفسير و حديث شان نزولهاى مشابهى براى آيات آغاز اين سوره وارد شده است كه به يكى از آنها كه مشروحتر و جامعتر است در اينجا اشاره مى‌كنيم و آن حديثى است كه مرحوم كلينى از امام باقر ع نقل مى‌كند:

" ابو جهل و جماعتى از قريش نزد ابو طالب عموى پيامبر ص آمدند و گفتند: فرزند برادرت ما را آزار داده، و خدايان ما را نيز ناراحت ساخته‌