را تا زمان معينى به حال خود بگذار"! (فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ‌).

تهديدى است پر معنى و هول‌انگيز كه از اطمينان به پيروزى نهايى سرچشمه مى‌گيرد، به خصوص اينكه تعبير" حتى حين" (تا مدتى) به صورت سربسته اداء شده است، اما تا چه مدت؟ تا زمان هجرت؟ تا موقع جنگ بدر؟ تا فتح مكه؟

و يا زمانى كه شرائط قيام نهايى و عمومى مسلمانان بر ضد اين كوردلان فراهم گردد؟

دقيقا معلوم نيست.

نظير اين تعبير در آيات ديگر قرآن نيز ديده مى‌شود: گاه مى‌گويد:

فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ‌" از آنها روى بگردان و بر خدا توكل كن" (نساء- 81).

در جاى ديگر مى‌گويد: قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ‌:" بگو اللَّه، سپس آنها را رها كن كه در دروغهاى خود بازى كنند" (انعام- 91).

به زودى پيروزى تو و مؤمنان، و شكست ذلت‌بار خود را در اين دنيا، و مجازات الهى را در جهان ديگر خواهند ديد.

گاه مى‌گويند مَتى‌ هذَا الْوَعْدُ (اين وعده الهى چه شده) و گاه مى‌گويند