نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 157
بر خويشتن ستم كردم و از درگاهت دور افتادم، و به عتاب و سرزنش تو كه جهنم آتش
سوزانى براى من است گرفتار شدم.
اين اعتراف خالصانه و اين تسبيح توأم با ندامت كار خود را كرد و همانگونه كه
در آيه 88 سوره انبياء آمده
فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي
الْمُؤْمِنِينَ:
" ما دعاى او را اجابت كرديم و از غم و اندوه نجاتش داديم و اينگونه
مؤمنان را نجات مىدهيم".
اكنون ببينيم آيات مورد بحث در اين زمينه چه مىگويد؟ در يك جمله كوتاه مىگويد:"
اگر او از تسبيح كنندگان نبود ..." (فَلَوْ
لا أَنَّهُ كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ).
***
" مسلما تا روز قيامت در شكم ماهى باقى مىماند"! (لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلى يَوْمِ يُبْعَثُونَ).
و اين زندان موقت تبديل به يك زندان دائم مىشد، و آن زندان دائم مبدل به
گورستان او مىگشت! در اينكه آيا ماندن يونس در شكم ماهى تا روز رستاخيز (به فرض
ترك تسبيح و توبه به درگاه الهى) به صورت زنده يا مرده بوده است بعضى از مفسران
احتمالاتى ذكر كردهاند:
" نخست" اينكه هر دو زنده مىماندند و يونس به صورت يك زندانى تا
روز قيامت در شكم ماهى محبوس بود.
" دوم" اينكه يونس از دنيا مىرفت و ماهى به صورت قبرستان سيار او
زنده مىماند!" سوم" اينكه يونس و ماهى هر دو مىمردند و شكم ماهى قبر
يونس مىشد، و زمين قبر ماهى، او در دل ماهى و ماهى در دل زمين تا روز رستاخيز دفن
مىشدند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 19 صفحه : 157