[سوره الصافات (37): آيات 133 تا 138]

وَ إِنَّ لُوطاً لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133) إِذْ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134) إِلاَّ عَجُوزاً فِي الْغابِرِينَ (135) ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136) وَ إِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ (137)

وَ بِاللَّيْلِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ (138)

ترجمه:

133- لوط از رسولان ما بود.

134- به خاطر بياور زمانى را كه او و خاندانش را نجات همگى داديم.

135- مگر پير زنى كه در ميان آن قوم باقى ماند (و به سرنوشت آنها گرفتار شد).

136- سپس بقيه را نابود كرديم.

137- و شما پيوسته صبحگاهان از كنار (ويرانه‌هاى شهرهاى) آنها عبور مى‌كنيد ...

138- و شبانگاه، آيا نمى‌انديشيد.

تفسير: سرزمين بلا زده اين قوم در برابر شماست!

پنجمين پيامبرى كه در اين سوره، و در اين سلسله آيات، نامش به ميان آمده و فشرده‌اى از تاريخ او به عنوان يك درس آموزنده بازگو شده، لوط است، كه طبق‌