نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 18 صفحه : 56
تفسير:
تمدن درخشانى كه بر اثر كفران بر باد رفت!
بعد از بيان
نعمتهاى مهمى كه خداوند به داود و سليمان ارزانى داشت، و قيام اين دو پيامبر به
وظيفه شكرگزارى، سخن از قوم ديگرى به ميان مىآورد كه در نقطه مقابل آنها قرار
داشتند، و شايد در همان زمان و يا كمى بعد از آن مىزيستند، قومى بودند كه خدا
انواع نعمتها را به آنها بخشيد، ولى راه كفران را در پيش گرفتند، و خدا نعمتهاى
خود را از آنها سلب كرد، و چنان پراكنده و در بدر شدند كه ماجراى زندگى آنها درس
عبرتى براى جهانيان شد و آنها" قوم سبا" بودند.
قرآن مجيد
سرگذشت عبرتانگيز آنها را ضمن پنج آيه بيان كرده، و به قسمت مهمى از جزئيات و
خصوصيات زندگى آنها در همين پنج آيه مختصر اشاره كرده است:
نخست
مىگويد:" براى قوم سبا در محل سكونتشان نشانهاى از قدرت الهى بود" (لَقَدْ
كانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ).
به طورى كه
خواهيم ديد اين آيت بزرگ الهى از اينجا سرچشمه مىگرفت كه قوم سبا با استفاده از
شرائط خاص مكانى و چگونگى كوههاى اطراف آن منطقه و هوش سرشار خدا داد، توانستند
سيلابهايى را كه جز ويرانى نتيجهاى نداشت، در پشت سدى نيرومند متمركز كنند، و به
وسيله آن كشورى بسيار آباد بسازند، چه آيت بزرگى كه عامل ويرانى تبديل به مهمترين
عامل عمران گردد؟
در
اينكه" سبا" (بر وزن سبد) نام كيست؟ و چيست؟ در ميان مورخان گفتگوست ولى
معروف اين است كه" سبا" نام پدر اعراب" يمن" است، و طبق
روايتى كه از پيامبر گرامى اسلام ص نقل شده مردى بود بنام" سبا" كه ده
فرزند از او متولد شد، و از هر كدام از آنها قبيلهاى از قبائل عرب در آن سامان
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 18 صفحه : 56