به علاوه حركت اين كشتيها در دل اوقيانوسها بى‌شباهت به حركت كواكب آسمان در اقيانوس فضا نيست.

لذا نخست مى‌فرمايد" اين نيز براى آنها آيت و نشانه‌اى است از عظمت پروردگار كه ما فرزندانشان را در كشتيهايى كه مملو از وسائل زندگى است حمل كرديم" (وَ آيَةٌ لَهُمْ أَنَّا حَمَلْنا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ‌).

ضمير" لهم" نه تنها به مشركان مكه بلكه به همه عباد و بندگان خدا باز مى‌گردد كه در آيات گذشته از آنها سخن در ميان بود.

" ذريه" چنان كه" راغب" در" مفردات" آورده: در اصل به معنى فرزندان كوچك است هر چند گاهى در تعبيرات متعارف به همه فرزندان، اعم از كوچك و بزرگ، اطلاق مى‌شود، اين كلمه هم به معنى مفرد استعمال مى‌شود و هم معنى جمع.

و اينكه مى‌گويد: ما فرزندان آنها (يا فرزندان كوچك آنها را) بر اين كشتيها حمل كرديم بى‌آنكه از خودشان سخنى بگويد شايد به اين مناسبت است كه فرزندان نياز بيشترى به اين مركب را هوار دارند، چرا كه بزرگترها براى پياده روى و پيمودن سواحل درياها آماده‌ترند.

از اين گذشته اين تعبير براى تحريك عواطف آنها مناسبتر مى‌باشد.

تعبير به" مشحون" (پر) اشاره به اين است كه نه تنها خودشان بر كشتى سوار مى‌شوند بلكه مال التجاره و وسائل مورد نياز آنها نيز با آن حمل و نقل مى‌گردد.

و اينكه بعضى" فلك" را در آيه فوق به خصوص كشتى نوح تفسير كرده‌اند و" ذريه" را به معنى آباء و پدران (از ماده" ذرأ" به معنى آفرينش) تفسير بعيدى به نظر مى‌رسد، مگر اينكه منظور بيان يك مصداق روشن بوده باشد.

به هر حال حركت كشتيها كه بزرگترين و مهمترين وسيله حمل و نقل بشر مى‌باشد، و كارى كه از آنها ساخته است هزاران برابر مركبهاى ديگر است،