نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 18 صفحه : 375
مرده شده بود كه در قرآن مجيد معمولا با نزول باران همراه است، ولى در اين آيه
سخن از چشمههاى آب جارى به ميان آمده، زيرا براى بسيارى از زراعتها آب باران تنها
كافى است، در حالى كه درختان ميوه معمولا نياز به آب جارى نيز دارند.
" فجرنا" از ماده" تفجير" به معنى" ايجاد شكاف
وسيع" است، و از آنجا كه چشمهها با شكافته شدن زمين بيرون مىريزند اين
تعبير در مورد بيرون آمدن چشمه از زمين به كار رفته است [1]
***
آيه بعد هدف آفرينش اين درختان پر بار را
چنين بيان مىكند:" غرض اين است كه از ميوه آن بخورند، در حالى كه دست آنها
در ساختمان آن كمترين دخالتى نداشته، آيا شكر خدا را بجا نمىآورند"! (لِيَأْكُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ وَ ما عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ
أَ فَلا يَشْكُرُونَ).
آرى ميوههايى كه به صورت غذاى كامل بر شاخسار درختان ظاهر مىشود بىآنكه
كمترين نيازى به پختن و يا تغييرات ديگر داشته باشد به مجرد چيدن از درخت قابل
استفاده است، و اين نهايت لطف و عظمت پروردگار را در باره انسانها نشان مىدهد.
حتى اين غذاى آماده و لذيذ را آن چنان بستهبندى كرده كه براى مدت زيادى قابل
نگهدارى است، بىآنكه ارزش غذايى خود را از دست دهد، بر خلاف غذاهايى كه انسان از
مواد طبيعى خدا داد با دست خود مىسازد كه غالبا به سرعت فاسد مىشود! تفسير ديگرى
در باره معنى آيه نيز وجود دارد كه آنهم قابل ملاحظه است،
[1] قابل توجه اينكه صيغه ثلاثى مجرد
آن نيز به معنى شكافتن است، ولى هنگامى كه به باب تفعيل برده شود (همانند آيه فوق)
معنى تكثير و تشديد را مىرساند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 18 صفحه : 375