[سوره يس (36): آيات 31 تا 32]

أَ لَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لا يَرْجِعُونَ (31) وَ إِنْ كُلٌّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنا مُحْضَرُونَ (32)

ترجمه:

31- آيا نديدند چقدر از اقوام پيش از آنها (به خاطر گناهانشان) هلاك كرديم، آنها هرگز به سوى ايشان باز نمى‌گردند.

32- و همه آنها روز قيامت نزد ما حاضر مى‌شوند.

تفسير: غفلت دائم‌

در اين دو آيه با توجه به بحثى كه در آخرين آيات گذشته در باره غفلت مستمر گروه عظيمى از مردم جهان در طول اعصار و قرون پيشين گذشت مى‌فرمايد:" آيا آنها نديدند كه ما افراد زيادى از قرون و اقوام پيش از آنها را بر اثر طغيان ظلمشان به هلاكت رسانديم"؟! (أَ لَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ‌) [1] اينها نخستين گروهى نيستند كه بر روى زمين گام نهاده‌اند پيش از آن، اقوام سركش ديگرى در اين جهان زندگى مى‌كردند، و سرنوشت دردناك آنها كه بر صفحات تاريخ ثبت است و آثار غم‌انگيزشان كه در ويرانه‌هاى شهرهاى‌

[1] استفهام در آيه بالا استفهام تقريرى و" كم" خبريه است، و در اينجا به معنى كثرت آمده و مفعول" يروا" مى‌باشد و" من القرون" بيان آنست" قرون" چنان كه قبلا گفته‌ايم جمع" قرن" هم به معنى زمان طولانى آمده، و هم به معنى مردمى كه در يك زمان زندگى مى‌كنند.