نيم اول روز است، و" رواح" نيم دوم، و مفهوم آيه اين است كه سليمان از صبح تا به ظهر با اين مركب را هوار به اندازه يك ماه مسافران آن زمان راه مى‌رفت و نيم دوم روز نيز به همين مقدار راه مى‌پيمود.

سپس به دومين موهبت الهى نسبت به سليمان اشاره كرده مى‌گويد:" و براى او چشمه مس (مذاب) را روان ساختيم"! (وَ أَسَلْنا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ).

" اسلنا" از ماده" سيلان" به معنى جارى ساختن است، و" قطر" به معنى مس مى‌باشد و منظور اين است كه ما اين فلز را براى او ذوب كرديم و همچون چشمه آب روان گرديد! بعضى" قطر" را به معنى انواع مختلف فلزات يا به معنى" روى" دانسته‌اند و به اين ترتيب براى پدر آهن نرم شد و براى پسر فلزات ذوب گرديد (ولى معروف همان معنى اول است).

چگونه چشمه‌اى از مس مذاب يا فلزات ديگر در اختيار سليمان قرار گرفت؟ آيا خداوند طريقه ذوب كردن اين فلزات را در مقياس بسيار وسيع و گسترده از طريق اعجاز و الهام به اين پيامبر آموخت؟

و يا چشمه‌اى از اين فلز مايع شبيه همان چشمه‌هايى كه به هنگام فعاليت كوه‌هاى آتشفشانى از دامنه آنها سرازير مى‌شود به صورت اعجاز آميز در اختيار او قرار گرفت؟ و يا به نحوى ديگر؟ دقيقا بر ما روشن نيست، همين اندازه مى‌دانيم اين نيز از الطاف الهى در باره اين پيامبر بزرگ بود.

و بالآخره به بيان سومين موهبت پروردگار نسبت به سليمان يعنى تسخير گروه عظيمى از جن پرداخته چنين مى‌گويد:" و گروهى از جن پيش روى او به اذن پروردگار برايش كار مى‌كردند". (وَ مِنَ الْجِنِّ مَنْ يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ‌).

" و هر گاه كسى از آنها از فرمان ما سرپيچى مى‌كرد او را با آتش سوزان‌