نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 18 صفحه : 324
خوب فكر كنيد كسى كه داراى چنين اوصافى است چه كارى از او ساخته است؟ چه چيزى
مىفهمد؟ چه چيزى مىتواند ببيند؟ و چگونه مىتواند گام بردارد؟ و چنين است حال
مستكبران خود خواه و خودبين، و مقلدان كور و كر، و متعصبان لجوج در برابر چهره
حقايق!
***
به همين دليل در آخرين آيه مورد بحث صريحا مىگويد:" براى آنها
يكسان است، چه آنها را انذار كنى، يا نكنى، ايمان نمىآورند"! (وَ سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ
تُنْذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ).
گفتار تو هر قدر نافذ، و وحى آسمانى هر قدر مؤثر باشد، تا در زمينه آماده وارد
نشود تاثير نخواهد گذاشت، اگر هزاران سال آفتاب عالمتاب بر شورهزار بتابد، و
بارانهاى پر بركت بر آن نازل شود و نسيم بهارى مرتبا از آن بگذرد محصولى جز خس و
خاشاك نخواهد داشت كه قابليت قابل در كنار فاعليت فاعل شرط است.
نكتهها:
1- از كار افتادن ابزار شناخت!
انسان براى اينكه بتواند از عالم بيرون وجود خود آگاه شود از وسائل و ابزارى
بهره مىگيرد كه به آن ابزار شناخت گفته مىشود.
قسمتى از آنها" درون ذاتى" هستند، و قسمتى" برون ذاتى"
عقل و خرد و و جدان و فطرت از ابزار شناخت درون ذات است، و حواس ظاهرى انسان همچون
بينايى و شنوايى و مانند آن ابزار شناخت برون ذاتند.
اين وسائل خداداد اگر مورد بهرهبردارى صحيح قرار گيرند روز به روز قويتر و
نيرومندتر مىشوند، و بهتر و دقيقتر حقايق را نشان مىدهند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 18 صفحه : 324