در اينجا سؤالى مطرح است و آن اينكه: چرا نخست از گروه ظالمان، سپس ميانه‌روان، و بعد سابقين بالخيرات سخن مى‌گويد، در حالى كه از جهاتى عكس آن اولى به نظر مى‌رسد؟! بعضى مفسران بزرگ در پاسخ اين سؤال گفته‌اند كه هدف بيان ترتيب مقامات مردم در سلسله تكاملى است، زيرا نخستين مرحله، مرحله عصيان و غفلت است، بعد از آن مقام توبه و انابه، و سرانجام توجه و قرب به خدا، هنگامى كه معصيتى از انسان سر مى‌زند او" ظالم" است، و هنگامى كه به مقام توبه برمى‌آيد" مقتصد" است، و زمانى كه توبه او به مقام قبول رسيد و مجاهداتش در راه خداوند افزون گشت به مقام قرب او مى‌رسد و در سلسله" سابقين بالخيرات" قرار مى‌گيرد. [1] بعضى نيز افزوده‌اند كه اين ترتيب به خاطر فزونى و كمى افراد اين سه گروه است، ظالمان اكثريت را تشكيل مى‌دهند، و مقتصدان در مرحله بعد، و سابقين بالخيرات كه خاصان و پاكانند از همه كمترند، هر چند از نظر كيفيت از

[1]" طبرسى" در" مجمع البيان" ذيل آيه مورد بحث.