[سوره فاطر (35): آيات 27 تا 28]

أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ ثَمَراتٍ مُخْتَلِفاً أَلْوانُها وَ مِنَ الْجِبالِ جُدَدٌ بِيضٌ وَ حُمْرٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُها وَ غَرابِيبُ سُودٌ (27) وَ مِنَ النَّاسِ وَ الدَّوَابِّ وَ الْأَنْعامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ كَذلِكَ إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ (28)

ترجمه:

27- آيا نديدى خداوند از آسمان آبى فرو فرستاد كه به وسيله آن ميوه‌هايى (از زمين) خارج ساختيم با الوان گوناگون و از كوه‌ها نيز (به لطف پروردگار) جاده‌هايى آفريده شده به رنگ سفيد و سرخ با الوان مختلف، و (گاه) به رنگ كاملا سياه! 28- و از انسانها و جنبندگان و چهار پايان انواعى با الوان مختلف، (آرى) حقيقت چنين است، از ميان بندگان خدا تنها دانشمندان از او مى‌ترسند، خداوند عزيز و غفور است.