1-" فرات" به گفته" لسان العرب" آبى است كه در
نهايت" عذوبت" (پاكيزگى و گوارايى) باشد.
" سائغ" به معنى آبى است كه به خاطر گوارايى به راحتى از گلو پائين
مىرود به عكس ملح (آب شور) و اجاج آب تلخ است كه گويى گلو را مىسوزاند و راه حلق
را مىبندد! 2- جمعى از مفسران معتقدند كه آيه مثالى براى عدم مساوات"
مؤمن" و" كافر" است ولى آيات قبل و بعد كه همه سخن از آيات خلقت
مىگويد، و حتى ذيل خود اين آيه، گواه بر اين حقيقت است كه اين جمله نيز در زمينه
اسرار توحيد بحث مىكند و اشاره به تنوع آبها و آثار متفاوت و فوائد مشترك آنها
است.
3- در اين آيه سه فايده از فوائد فراوان درياها بيان شده است: مواد غذايى
وسائل زينتى، و مساله حمل و نقل.
مىدانيم دريا منبع مهمى از منابع غذايى بشر است، و همه سال ميليونها تن گوشت
تازه از آن گرفته مىشود، بى آنكه انسان رنج و زحمتى براى آن متحمل شده باشد،
دستگاه آفرينش برنامهريزى دقيقى در اين زمينه كرده كه انسانها بتوانند با كمترين
زحمتى از اين خوان نعمت بيدريغ و سفره گسترده الهى بهره گيرند.
وسائل زينتى مختلفى از قبيل" مرواريد" و" صدف" و"
در" و" مرجان" از آن استخراج مىشود، و تكيه قرآن روى اين مساله به
خاطر آن است كه روح انسان بر خلاف چهار پايان داراى ابعاد مختلفى است كه يكى از
آنها حس زيبايى است كه سرچشمه پيدايش مسائل ذوقى و هنرى و ادبى مىباشد كه اشباع
آن به صورت صحيح،
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 18 صفحه : 205