1- تمام" عزت" از آن خدا است!

حقيقت عزت چيست؟ آيا چيزى جز رسيدن به مرحله شكست‌ناپذيرى مى‌باشد،؟ اگر چنين است عزت را در كجا بايد جستجو كرد و چه چيز مى‌تواند به انسان عزت دهد؟

در يك تحليل روشن به اينجا مى‌رسيم كه حقيقت عزت در درجه نخست قدرتى است كه در دل و جان انسان ظاهر مى‌شود، و او را از خضوع و تسليم و سازش در برابر طاغيان و ياغيان باز مى‌دارد.

قدرتى كه با داشتن آن هرگز اسير شهوات نمى‌شود، و در برابر هوا و هوس سر فرود نمى‌آورد.

قدرتى كه او را به مرحله نفوذناپذيرى در برابر" زر" و" زور" ارتقا مى‌دهد.

آيا اين قدرت جز از ايمان به خدا، يعنى ارتباط با منبع اصلى قدرت و عزت سرچشمه مى‌گيرد؟

اين در مرحله فكر و عقيده و روح و جان، و اما در مرحله عمل عزت از اعمالى سرچشمه مى‌گيرد كه داراى ريشه صحيح و برنامه و روش حساب شده باشد و به تعبير ديگر آن را در عمل صالح مى‌توان خلاصه كرد، اين دو است كه به انسان سر بلندى و عظمت مى‌دهد و به او عزت و شكست‌ناپذيرى مى‌بخشد.

" ساحران دنياپرست" معاصر فرعون، نيرنگهاى خود را به نام و به عزت او آغاز كردند وَ قالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغالِبُونَ‌:" گفتند به عزت فرعون سوگند كه ما پيروز خواهيم شد" (شعراء- 44).

اما به زودى از عصاى چوپانى موسى ع شكست خوردند، ولى همانها