بلا سلطان فاخرج من ذل معصية اللَّه الى عز طاعة اللَّه:

" هر گاه بخواهى بدون داشتن قبيله" عزيز" باشى و بدون قدرت حكومت، هيبت داشته باشى، از سايه ذلت معصيت خدا بدر آى و در پناه عزت اطاعت او قرار گير"! [1] و اگر مى‌بينيم در بعضى از آيات قرآن" عزت" را علاوه بر خداوند، براى پيامبر ص و مؤمنان قرار مى‌دهد" وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ‌" (منافقون- 8).

به خاطر آنست كه آنها نيز از پرتو عزت پروردگار كسب عزت كرده‌اند، و در مسير طاعت او گام بر مى‌دارند.

سپس راه وصول به" عزت" را چنين تشريح مى‌كند:" سخنان پاكيزه به سوى او صعود مى‌كند" (إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ‌).

" و عمل صالح را او بالا مى‌برد" (وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ‌).

" الكلم الطيب" به معنى سخنان پاكيزه است، و پاكيزگى سخن به پاكيزگى محتواى آن است، و پاكيزگى محتوا به خاطر مفاهيمى است كه بر واقعيتهاى عينى پاك و درخشان تطبيق مى‌كند، و چه واقعيتى بالاتر از ذات پاك خدا، و آئين حق و عدالت او، و نيكان و پاكانى كه در راه نشر آن گام بر مى‌دارند؟

لذا" الكلم الطيب" را به اعتقادات صحيح نسبت به مبدء و معاد و آئين خداوند تفسير كرده‌اند.

آرى يك چنين عقيده پاكى است كه به سوى خدا اوج مى‌گيرد، و دارنده‌اش را نيز پرواز مى‌دهد، تا در جوار قرب حق قرار گيرد، و غرق در عزت خداوند عزيز شود.

مسلما از اين ريشه پاك شاخه‌هايى مى‌رويد كه ميوه آن عمل صالح است، هر كار شايسته و مفيد و سازنده، چه دعوت به سوى حق باشد، چه حمايت از مظلوم،

[1]" بحار الانوار" جلد 44 صفحه 139