مى‌خواهد، و از نظر بيان نعمتها كه از جهت فطرى انگيزه‌اى است براى شكر منعم.

و از جهاتى نيز دليل بر مساله معاد است:

از نظر سير تكاملى موجودات، و از نظر پديدار شدن چهره حيات از زمين مرده، يعنى اى انسان صحنه معاد در فصول هر سال در برابر چشم تو و در زير پاى تو است.

توجه به اين نكته نيز لازم است كه جمله" فتثير" از ماده" اثاره" به معنى منتشر ساختن و پراكندن است، و در اينجا اشاره به توليد ابرها بر اثر وزش بادها بر صفحه اوقيانوسها مى‌كند، زيرا مساله حركت ابرها در جمله بعد (فَسُقْناهُ إِلى‌ بَلَدٍ مَيِّتٍ‌) آمده است.

جالب اينكه در حديثى از پيامبر اسلام ص چنين مى‌خوانيم: يكى از اصحاب عرض كرد

يا رسول اللَّه كيف يحيى اللَّه الموتى و ما آية ذلك فى خلقه؟:

" اى رسول خدا! چگونه پروردگار مردگان را زنده مى‌كند و نشانه و نمونه آن در جهان خلقت چيست"؟! پيغمبر فرمود:

اما مررت بوادى أهلك محلا ثم مررت به يهتز خضرا؟

" آيا از سرزمين قبيله‌ات گذر نكرده‌اى در حالى كه خشك و مرده بوده، و سپس از آنجا عبور كنى در حالى كه از خرمى و سرسبزى گويى به حركت در آمده"؟

قلت: نعم! يا رسول اللَّه:

" گفتم آرى اى پيامبر".

قال: فكذلك يحيى اللَّه الموتى و تلك آيته فى خلقه:

" فرمود اينگونه خداوند مردگان را زنده مى‌كند و اين نمونه و نشانه او در آفرينش است" [1] در جلد 16 تفسير نمونه ذيل آيه 48 سوره روم بحث ديگرى در اين زمينه داشته‌ايم.

[1] تفسير قرطبى جلد 8 صفحه 5409 (ذيل آيات مورد بحث).