9- خداوند آن كس است كه بادها را فرستاد تا ابرهايى را به حركت در آورند، ما اين ابرها را به سوى سرزمين مرده‌اى مى‌رانيم و به وسيله آن زمين را بعد از مردنش زنده مى‌كنيم، رستاخيز نيز همين گونه است! 10- كسى كه خواهان عزت است (بايد از خدا بخواهد) كه تمام عزت براى خدا است سخنان پاكيزه به سوى او صعود مى‌كند، و عمل صالح را بالا مى‌برد، و آنها كه نقشه‌هاى سوء مى‌كشند، عذاب شديد براى آنها است و مكر (و تلاش افسادگرانه) آنها نابود مى‌شود (و به جايى نمى‌رسد).

تفسير: گفتار و كردار پاك و صالح به سوى خدا مى‌رود!

از آنجا كه در آيات گذشته مردم به دو گروه تقسيم شدند" گروهى مؤمن" و" گروهى كافر" يا" گروهى حزب اللَّه و دشمن شيطان" و" گروهى پيروان و حزب او" نخستين آيه مورد بحث يكى از ويژگيهاى مهم اين دو گروه را كه در واقع سرچشمه ساير برنامه‌هاى آنها است بيان كرده، مى‌گويد:" آيا كسى كه زشتى عملش در نظر او زينت داده شده، و آن را زيبا مى‌بيند، همانند كسى است كه واقعيات را آن گونه كه هست زشت و زيبا درك مى‌كند"؟ (أَ فَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَناً).

در حقيقت اين مساله كليد همه بدبختيهاى اقوام گمراه و لجوج است كه اعمال زشتشان به خاطر هماهنگ بودن با شهوات و قلبهاى سياهشان در نظرشان زيباست.

بديهى است چنين كسى نه موعظه‌اى را پذيرا مى‌شود، نه آمادگى براى شنيدن انتقاد دارد، و نه هرگز حاضر است مسير خود را تغيير دهد.

نه پيرامون اعمال خويش به تجزيه و تحليل مى‌پردازد، و نه از عواقب آن بيمناك است.