معمولى كه ما با آن آشنا هستيم.

اثبات" تجرد مطلق" براى فرشتگان حتى از زمان و مكان و اجزاء كار آسانى نيست، و تحقيق از اين مساله نيز فايده زيادى در بر ندارد، مهم آن است كه ما فرشتگان را به اوصافى كه قرآن و روايات مسلم اسلامى توصيف كرده بشناسيم و آنها را صنف عظيمى از موجودات والا و برجسته خداوند بدانيم، بى‌آنكه مقامى جز مقام بندگى و عبوديت براى آنها قائل باشيم، و آنها را شريك خداوند در خلقت يا عبادت بدانيم كه اين شرك و كفر محض است.

در بحث پيرامون فرشتگان، به همين مقدار قناعت مى‌كنيم، و تفصيل را به كتبى كه بالخصوص در اين زمينه نگاشته شده موكول مى‌نمائيم.

در بسيارى از عبارات تورات از فرشتگان تعبير به" خدايان" مى‌كند كه تعبيرى است شرك‌آلود، و از نشانه‌هاى تحريف تورات كنونى است، ولى قرآن مجيد از اين گونه تعبيرات پاك و منزه است، چرا كه براى آنها مقامى جز بندگى و عبادت و اجراى فرمانهاى الهى قائل نشده است و حتى چنان كه گفتيم از آيات مختلف قرآن بر مى‌آيد كه مقام انسان كامل از فرشتگان والاتر و بالاتر است.