اينكه ما مى‌گوئيم:" هر چه از تو خواسته‌ام مال خودت" كنايه از اينكه چيزى از تو نخواسته‌ام، شاهد اين سخن جمله بعد از آن است كه مى‌گويد: إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ‌" پاداش من تنها بر خداست".

دوم اينكه اگر مى‌بينيد من در بعضى از سخنانم كه از سوى پروردگار آورده‌ام به شما گفته‌ام: لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‌:" من از شما پاداشى نمى‌طلبم جز دوستى خويشاوندانم" (شورى- 23).

اين نيز سودش به خود شما بازگشت مى‌كند چرا كه مودت ذى القربى بازگشت به مساله" امامت و ولايت" و" تداوم خط نبوت" است كه آن نيز براى ادامه هدايت شما ضرورى است.

شاهد اين سخن شان نزولى است كه بعضى در اينجا نقل كرده‌اند كه وقتى آيه‌ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‌ نازل شد، پيامبر ص به مشركان مكه فرمود: خويشاوندان مرا ناراحت نكنيد، آنها نيز اين پيشنهاد را پذيرفتند، اما هنگامى كه پيامبر ص از بتهاى آنها بدگويى كرد گفتند محمد ص منصفانه با ما رفتار نمى‌كند، از يك سو از ما مى‌خواهد خويشاوندانش را آزار ندهيم، ولى از سوى ديگر با بدگويى از خدايان ما، ما را آزار مى‌دهد در اينجا آيه: قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ‌ (آيه مورد بحث) نازل شد و به آنها گفت: آنچه من در اين باره از شما خواستم به نفع خود شما بود، حال مى‌خواهيد آنها را آزار بكنيد يا نكنيد [1] و در پايان آيه مى‌فرمايد:" و او بر هر چيزى شاهد و گواه است" (وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ).

اگر من پاداشم را از او مى‌خواهم به خاطر آن است كه او از همه اعمال و نيات من آگاه است.

[1] تفسير" روح البيان" جلد 7 صفحه 308.