(وَ الَّذِينَ يَسْعَوْنَ فِي آياتِنا مُعاجِزِينَ أُولئِكَ فِي الْعَذابِ مُحْضَرُونَ‌).

آنها همان كسانى هستند كه با استفاده از اموال و اولاد و نفرات خود به تكذيب انبياء پرداخته‌اند و به وسوسه خلق خدا مشغول شدند و آن چنان مغرور بودند كه گمان مى‌كردند از چنگال عذاب الهى مى‌گريزند، ولى همگى به فرمان خدا در دل آتش سوزان دوزخ احضار مى‌شوند.

جمله" أُولئِكَ فِي الْعَذابِ مُحْضَرُونَ‌" چون سخنى از زمان آينده در آن نيست، ممكن است اشاره به اين معنى باشد كه آنها هم اكنون نيز گرفتار عذابند، چه عذابى برتر از اين زندانى كه با مال و اولاد براى خود ساخته‌اند؟! اين احتمال نيز وجود دارد كه تعبير فوق به خاطر آن باشد كه اين وعده الهى چنان مسلم است كه گويى الان در آن قرار دارند، همان گونه كه در جمله" فهم‌ فِي الْغُرُفاتِ آمِنُونَ‌" آمده است.

تعبير به" مُعاجِزِينَ‌" به طورى كه بعضى از ارباب لغت گفته‌اند به معنى اين است كه آنها چنين مى‌پندارند كه مى‌توانند از حوزه قدرت خدا و مجازاتش فرار كنند، در حالى كه اين پندارى باطل و بى‌اساس است‌ [1]

نكته‌ها: ارزيابى ارزشها!

مساله مهم در زندگانى فرد و جامعه‌ها مساله معيارهاى سنجش، و نظام ارزشى حاكم بر فرهنگ آن جامعه است.

زيرا تمام حركتها در زندگى فرد و جمع از همين نظام ارزشى سرچشمه‌

[1]" لسان العرب" و" مفردات راغب"" معاجزين" را به معنى" ظانين انهم يعجزون اللَّه" تفسير كرده‌اند و در حقيقت شبيه تعبير" يخادعون اللَّه و رسوله" كه در آيه 9 سوره بقره است، زيرا باب مفاعله گاه به اين معنا مى‌آيد.