بنا بر اين هرگز نبايد وسعت روزى را دليل بر سعادت، و تنگى روزى را دليل بر شقاوت شمرد" اما اكثر مردم از اين واقعيت بى‌خبرند" (وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ‌).

البته اكثريت ناآگاه و بيخبر چنين هستند و گرنه اين مساله براى آگاهان واضح و روشن است.

چه بسيار افراد محرومى كه با اين وسيله آزمايش مى‌شوند و به برترين مقامات مى‌رسند، و چه بسيار افراد متنعمى كه اموال و ثروتشان بلاى جانشان و مقدمه مجازاتشان است.

مگر قرآن در آيه 15 سوره تغابن صريحا نمى‌گويد: إِنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ وَ اللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ‌" اموال فرزندان شما وسيله آزمايش شما هستند و پاداش عظيم نزد خدا است".

اين سخن بدان معنى نيست كه انسان دست از تلاش و كوشش لازم براى‌

[1]" زلفى" و" زلفة" به معنى مقام و منزلت و منزلگاه آمده است (مفردات راغب) و به همين دليل منازل شب را زلف الليل گويند- تعبير به" التي" به خاطر آن است كه در بسيارى از موارد ضمير مفرد مؤنث به جمع مكسر بر مى‌گردد، بنا بر اين در اين جا نيازى به تقدير نيست.