سپس مى‌گويد: نه تنها مساله قيامت است كه از شما پنهان است، در زندگى روزمره شما و در ميان نزديكترين مسائلى كه با مرگ و حياتتان سر و كار دارد مطالب فراوانى وجود دارد كه شما از آن بيخبريد.

زمان نزول قطرات حياتبخش باران كه زندگى همه جانداران به آن بستگى دارد بر هيچيك از شما آشكار نيست، و تنها با حدس و تخمين و گمان از آن بحث مى‌كنيد.

همچنين از زمان پيدايش شما در شكم مادر و خصوصيات جنين، احدى آگاه نيست.

و نيز آينده نزديك يعنى حوادث فرداى شما و نيز محل مرگ و بدرود حياتتان بر همه پوشيده است.

شما كه از اين مسائل نزديك به زندگى خود اطلاعى نداريد چه جاى تعجب كه از لحظه قيام قيامت بيخبر باشيد [1] در تفسير" در المنثور" نقل شده كه مردى به نام" وراث" از طائفه" بنى مازن" خدمت پيامبر ص آمد گفت: اى محمد! كى قيامت بر پا مى‌شود؟ بعلاوه شهرهاى ما در خشكسالى فرو رفته، كى فراوانى نعمت مى‌شود؟ و نيز هنگامى كه آمدم همسرم باردار بود كى فرزند مى‌آورد؟ و نيز من مى‌دانم امروز چه كرده‌ام فردا چه خواهم كرد؟ و بالآخره من مى‌دانم در كجا متولد شده‌ام بگو ببينم‌

[1] درست است كه در آيات فوق در جمله ينزل الغيث (خدا باران را نازل مى‌كند) سخنى از مساله علم خدا در ميان نيست، و به همين جهت بعضى اين جمله را استثناءا در ميان اين جمله‌ها به منظور بيان قدرت خدا دانسته‌اند، نه علم او، ولى هماهنگى پنج جمله با يكديگر از يك سو، و روايات متعددى كه در نهج البلاغه و كتب ديگر آمده است (و به زودى به آن اشاره خواهيم كرد) از سوى ديگر قرينه بر اين است كه آن نيز مربوط به علم خداوند است.