[سوره لقمان (31): آيات 31 تا 32]

أَ لَمْ تَرَ أَنَّ الْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِنِعْمَتِ اللَّهِ لِيُرِيَكُمْ مِنْ آياتِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (31) وَ إِذا غَشِيَهُمْ مَوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ فَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ ما يَجْحَدُ بِآياتِنا إِلاَّ كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ (32)

ترجمه:

31- آيا نديدى كشتيها بر صفحه درياها به فرمان خدا، و به بركت نعمت او حركت مى‌كنند؟

او مى‌خواهد گوشه‌اى از آياتش را به شما نشان دهد كه در اينها آيات و نشانه‌هايى است براى كسانى كه شكيبا و شكرگزارند.

32- و هنگامى كه موجى همچون ابرها (در سفرهاى دريايى) آنها را بپوشاند (و بالاى سر آنها قرار گيرد) خدا را با اخلاص مى‌خوانند، اما هنگامى كه آنها را به خشكى نجات داد بعضى راه اعتدال را پيش مى‌گيرند (و به ايمان خود وفادار مى‌مانند در حالى كه بعضى ديگر فراموش كرده راه كفر پيش مى‌گيرند) و آيات ما را هيچكس جز پيمان‌شكنان كفران كننده انكار نمى‌كنند.

تفسير: در گرداب بلا!

باز در دو آيه مورد بحث سخن از نعمتهاى خدا و دلائل توحيد در آفاق و انفس است.

در نخستين آيه سخن از دليل نظم به ميان مى‌آيد، و در دومين آيه سخن از