responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 17  صفحه : 54

از منكر، باز گردد، ولى در بعضى ديگر از آيات قرآن اين تعبير بعد از مساله صبر مطرح شده كه احتمال اول را تقويت مى‌كند.

***
سپس لقمان به مسائل اخلاقى در ارتباط با مردم و خويشتن پرداخته، نخست تواضع و فروتنى و خوشرويى را توصيه كرده مى‌گويد:" با بى اعتنايى از مردم روى مگردان" (وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ‌).

" و مغرورانه بر روى زمين راه مرو" (وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً).

" چرا كه خداوند هيچ متكبر مغرورى را دوست نمى‌دارد" (إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ).

" تصعر" از ماده" صعر" در اصل يك نوع بيمارى است كه به شتر دست مى‌دهد و گردن خود را كج مى‌كند.

" مرح" (بر وزن فرح) به معنى غرور و مستى ناشى از نعمت است.

" مختال" از ماده" خيال"، و" خيلاء" به معنى كسى است كه با يك سلسله تخيلات و پندارها خود را بزرگ مى‌بيند.

" فخور" از ماده" فخر" به معنى كسى است كه نسبت به ديگران فخر فروشى مى‌كند (تفاوت" مختال" و" فخور" در اين است كه اولى اشاره به تخيلات كبرآلود ذهنى است، و دومى به اعمال كبر آميز خارجى است).

و به اين ترتيب لقمان حكيم در اينجا از دو صفت بسيار زشت ناپسند كه مايه از هم پاشيدن روابط صميمانه اجتماعى است اشاره مى‌كند: يكى تكبر و بى اعتنايى، و ديگر غرور و خودپسندى است كه هر دو در اين جهت مشتركند كه انسان را در عالمى از توهم و پندار و خود برتر بينى فرو مى‌برند، و رابطه او را از ديگران قطع مى‌كنند.

مخصوصا با توجه به ريشه لغوى" صعر" روشن مى‌شود كه اين گونه صفات‌

نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 17  صفحه : 54
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست