نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 17 صفحه : 52
توجه به اين
آگاهى پروردگار از اعمال انسان، و محفوظ ماندن همه نيكيها و بديها در كتاب علم
پروردگار و نابود نشدن چيزى در اين عالم هستى، خميرمايه همه اصلاحات فردى و
اجتماعى است و نيروى محرك قوى به سوى خيرات و باز دارنده مؤثر از شرور و بديها
است.
ذكر"
سماوات" و" ارض" بعد از بيان" صخره" در حقيقت از قبيل
ذكر عام بعد از خاص است.
در حديثى كه
در" اصول كافى" از" امام باقر" ع نقل شده مىخوانيم:
اتقوا
المحقرات من الذنوب، فان لها طالبا، يقول احدكم اذنب و استغفر، ان اللَّه عز و جل
يقول وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْناهُ
فِي إِمامٍ مُبِينٍ، و قال عز و جل: إِنَّها
إِنْ تَكُ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ فِي صَخْرَةٍ أَوْ فِي
السَّماواتِ أَوْ فِي الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ
خَبِيرٌ:
" از
گناهان كوچك بپرهيزيد چرا كه سرانجام كسى از آن باز خواست مىكند، گاهى بعضى از
شما مىگويند ما گناه مىكنيم و به دنبال آن استغفار مىنمائيم، در حالى كه خداوند
عز و جل مىگويد: ما تمام آنچه آنها از پيش فرستادهاند و همچنين آثارشان را، و
همه چيز را در لوح محفوظ احصا كردهايم، و نيز فرموده: اگر اعمال نيك و بد حتى به
اندازه سنگينى دانه خردلى باشد در دل صخرهاى يا در گوشهاى از آسمان يا اندرون
زمين، خدا آن را حاضر مىكند چرا كه خداوند لطيف و خبير است"
[1]
***
بعد از تحكيم پايههاى مبدء و معاد كه اساس همه اعتقادات مكتبى
است به مهمترين اعمال يعنى مساله نماز پرداخته، مىگويد:
" پسرم
نماز را بر پا دار" (يا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلاةَ).