نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 17 صفحه : 458
خود در برابر آن، مشمول رحمتش گردند.
ديگر اينكه" لام علت" است، و جملهاى در تقدير مىباشد، بنا بر اين
تفسير آيه چنين است:" هدف از عرض امانت اين بوده كه همه انسانها در بوته
آزمايش قرار گيرند، و هر كس باطن خود را ظاهر كند و بر طبق استحقاق خود كيفر و
پاداش بيند".
در اينجا به چند نكته بايد توجه داشت:
1- مقدم داشتن اهل نفاق، بر مشركان به خاطر آن است كه منافق وانمود مىكند كه
امانتدار است در حالى كه خائن است، ولى مشرك، خيانتش برملا است، لذا منافق
استحقاق بيشترى براى عذاب دارد.
***
2- مقدم داشتن اين دو گروه بر مؤمنان ممكن است به خاطر اين باشد كه آخر
آيه گذشته با" ظلوم" و" جهول" پايان يافت، و ظلوم و جهول
متناسب با منافق و مشرك است، منافق،" ظالم" است و مشرك"
جهول".
***
3- كلمه" اللَّه" يك بار در مورد عذاب منافقان و مشركان آمده،
يك بار در باره پاداش مؤمنان، اين به خاطر آنست كه دو گروه اول يك سرنوشت دارند و
حساب مؤمنان از آنها جدا است.
***
4- تعبير به توبه (بجاى پاداش) در مورد مؤمنان ممكن است از اين جهت باشد
كه بيشترين ترس مؤمنان از لغزشهايى است كه احيانا از آنها سر زده لذا به آنها
اطمينان و آرامش مىدهد كه لغزشهايشان را مشمول عفو مىگرداند.
يا به خاطر اين است كه توبه خداوند بر بندگان بازگشت او به رحمت
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 17 صفحه : 458