بدن محسوب مى‌شود، تا آنجا كه حدود سى گناه كبيره از همين عضو كوچك صادر مى‌گردد [1] در حديثى از پيامبر گرامى اسلام ص مى‌خوانيم:

لا يستقيم ايمان عبد حتى يستقيم قلبه و لا يستقيم قلبه حتى يستقيم لسانه:

" ايمان هيچ بنده‌اى از بندگان خدا به راستى نمى‌گرايد مگر اينكه قلبش مستقيم گردد، و قلبش مستقيم نمى‌شود مگر اينكه زبانش درست شود" [2] جالب اينكه در حديث ديگرى از امام سجاد ع آمده است كه" زبان هر انسانى همه روز صبح از اعضاى ديگر احوالپرسى مى‌كند و مى‌گويد:

كيف اصبحتم؟

! چگونه صبح كرديد؟

همه آنها در پاسخ اين اظهار محبت زبان مى‌گويند:

بخير ان تركتنا:

" حال ما خوب است اگر تو بگذارى"! سپس اضافه مى‌كنند: تو را به خدا سوگند ما را رعايت كن،

انما نثاب‌

[1]" غزالى" در" احياء العلوم" بيست گناه كبيره يا انحراف را كه از زبان سر مى‌زند بر شمرده است كه عبارتند از: 1- دروغ 2- غيبت 3- سخن‌چينى 4- نفاق در سخن (ذو اللسانين بودن) 5- مدح بيجا 6- بدزبانى و دشنام 7- غنا و اشعار نادرست 8- افراط در مزاح 9- سخريه و استهزاء 10- افشاء اسرار ديگران 11- وعده خلاف 12- لعن نابجا 13- خصومت و نزاع 14- جدال و مراء 15- گفتگو در امور باطل 16- پر حرفى 17- گفتگو در امورى كه به انسان مربوط نيست 18- وصف مجالس شراب و قمار و گناه 19- سؤال و جستجو از مسائلى كه از عهده درك انسان بيرون است 20- تصنع و تكلف در سخن،- و ماده موضوع مهم ديگر نيز بر آن افزوده‌ايم:

1- تهمت زدن 2- شهادت باطل 3- اشاعه فحشاء و نشر شايعات بى اساس 4- خودستايى 5- اصرار بيجا 6- خشونت در سخن 7- ايذاء با زبان 8- مذمت از كسى كه مستحق ذم نيست 9- كفران نعمت به وسيله زبان 10- تبليغ باطل.

[2]" بحار الانوار" جلد 71 صفحه 78.