responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 17  صفحه : 357

را تلاوت فرمود" [1] امام صادق ع در ذيل همين روايت از پدرش امام باقر ع نقل مى‌كند كه او كثير الذكر بود، هر وقت با او راه مى‌رفتم ذكر خدا مى‌گفت، و به هنگام غذا خوردن نيز به ذكر خدا مشغول بود، حتى هنگامى كه با مردم سخن مى‌گفت از ذكر خدا غافل نمى‌شد ...

و سرانجام با اين جمله پر معنى حديث فوق پايان مى‌گيرد:

و البيت الذى يقرأ فيه القرآن، و يذكر اللَّه عز و جل فيه تكثر بركته، و تحضره الملائكة، و تهجر منه الشياطين، و يضي‌ء لاهل السماء كما يضي‌ء الكوكب الدرى لاهل الارض:

" خانه‌اى كه در آن تلاوت قرآن شود، و ياد خدا گردد، بركتش افزون خواهد شد، فرشتگان در آن حضور مى‌يابند، و شياطين از آن فرار مى‌كنند، و براى اهل آسمانها مى‌درخشد همانگونه كه ستاره درخشان براى اهل زمين" (اما به عكس خانه‌اى كه در آن تلاوت قرآن و ذكر خدا نيست بركاتش كم خواهد بود، فرشتگان از آن هجرت مى‌كنند و شياطين در آن حضور دائم دارند) [2] اين موضوع به قدرى اهميت دارد كه در حديثى ياد خدا معادل تمام خير دنيا و آخرت شمرده شده است چنان كه از رسول خدا ص نقل شده:

من اعطى لسانا ذاكرا فقد اعطى خير الدنيا و الآخرة:

" آن كس كه خدا زبانى به او داده كه به ذكر پروردگار مشغول است خير دنيا و آخرت به او داده شده است" [3] روايات در اهميت ياد خدا آن قدر زياد است كه اگر بخواهيم همه آنها را در اينجا بياوريم از وضع كتاب بيرون خواهيم رفت، اين سخن را با حديث كوتاه و پر معنى ديگرى از امام صادق ع پايان مى‌دهيم آنجا كه فرمود:

من‌


[1]" كافى" جلد 2 كتاب الدعاء" باب ذكر اللَّه عز و جل".

[2] و [3] همان مدرك.

نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 17  صفحه : 357
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست