نحل) داشته‌ايم.

شرط پيروزى در تبليغات-

آيه فوق دليل روشنى است بر اينكه شرط اساسى براى پيشرفت در مسائل تبليغاتى قاطعيت و اخلاص و عدم وحشت از هيچكس جز از خدا است.

آنها كه در برابر فرمانهاى الهى خواسته‌هاى اين و آن و تمايلات بى رويه گروه‌ها و جمعيتها را در نظر مى‌گيرند، و با توجيهاتى حق و عدالت را تحت الشعاع آن قرار مى‌دهند، هرگز نتيجه اساسى نخواهند گرفت، هيچ نعمتى برتر از نعمت هدايت نيست، و هيچ خدمتى برتر از اعطاء اين نعمت به انسانى نمى‌باشد، و به همين دليل پاداش اين كار برترين پاداشها است، لذا در حديثى از امير مؤمنان مى‌خوانيم: كه مى‌فرمايد:" هنگامى كه رسول خدا ص مرا به سوى يمن فرستاد فرمود با هيچكس پيكار مكن مگر آنكه قبلا او را دعوت به سوى حق كنى،

و ايم اللَّه لئن يهدى اللَّه على يديك رجلا خير مما طلعت الشمس و غربت:

" به خدا سوگند اگر يك انسان به دست تو هدايت شود براى تو بهتر است از تمام آنچه خورشيد بر آن طلوع و غروب مى‌كند" [1] و باز به همين دليل است كه مبلغان راستين بايد نيازى به مردم نداشته باشند و نه ترسى از هيچ مقامى كه آن" نياز" و اين" ترس" بر افكار و اراده آنها خواه و ناخواه اثر مى‌گذارد.

يك مبلغ الهى به مقتضاى: وَ كَفى‌ بِاللَّهِ حَسِيباً تنها به اين مى‌انديشد كه حسابگر اعمال او خدا است، و پاداشش به دست او است، و همين آگاهى و عرفان به او در اين راه پر نشيب و فراز مدد مى‌دهد.

[1] كافى (طبق نقل بحار جلد 21 صفحه 361).