و يا هيچكدام؟ بلكه توافق روحى و اخلاقى در ميان آن دو نبود، چرا كه گاه ممكن است دو نفر خوب باشند، ولى از نظر فكر و سليقه اختلافاتى داشته باشند كه نتوانند به زندگى مشترك با هم ادامه دهند.

به هر حال تا اينجا مساله پيچيده‌اى نيست، بعد مى‌افزايد:" تو در دل چيزى را پنهان مى‌داشتى كه خداوند آن را آشكار مى‌كند، و از مردم مى‌ترسيدى در حالى كه خداوند سزاوارتر است كه از او بترسى"! (وَ تُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ وَ تَخْشَى النَّاسَ وَ اللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشاهُ‌).

مفسران در اينجا سخنان فراوانى گفته‌اند و ناشى گرى بعضى از آنان در تعبيرات، بهانه‌هايى به دست دشمنان داده است، در حالى كه از قرائنى كه در خود آيه و شان نزول آيات و تاريخ وجود دارد، مفهوم اين آيه مطلب پيچيده‌اى نيست، زيرا:

پيامبر ص در نظر داشت، كه اگر كار صلح ميان دو همسر به انجام نرسد و كارشان به طلاق و جدايى بيانجامد پيامبر ص براى جبران اين شكست كه دامنگير دختر عمه‌اش زينب شده كه حتى برده‌اى آزاد شده او را طلاق داده، وى را به همسرى خود برگزيند، ولى از اين بيم داشت كه از دو جهت مردم به او خرده گيرند و مخالفان پيرامون آن جنجال بر پا كنند.

نخست اينكه:" زيد" پسر خوانده پيامبر ص بود، و مطابق يك سنت جاهلى پسر خوانده، تمام احكام پسر را داشت، از جمله اينكه ازدواج با همسر مطلقه پسر خوانده را حرام مى‌پنداشتند.

ديگر اينكه پيامبر ص چگونه حاضر مى‌شود با همسر مطلقه برده آزاد شده‌اى ازدواج كند و اين شان و مقام او است.

از بعضى از روايات اسلامى به دست مى‌آيد كه پيامبر ص به هر حال اين تصميم را به فرمان خدا گرفته بود، و در قسمت بعد آيه نيز قرينه‌اى بر اين معنى‌