(وَ أَلْقى‌ فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ‌) [1] اين آيه كه نظائر فراوانى در قرآن دارد نشان مى‌دهد كه كوه‌ها وسيله ثبات زمينند، امروز از نظر علمى نيز اين حقيقت ثابت شده كه كوه‌ها از جهات متعددى مايه ثبات زمين هستند.

- از اين نظر كه ريشه‌هاى آنها به هم پيوسته و همچون زره محكمى، كره زمين را در برابر فشارهايى كه از حرارت درونى ناشى مى‌شود حفظ مى‌كند، و اگر آنها نبودند زلزله‌هاى ويرانگر آن قدر زياد بود كه شايد مجالى به انسان براى زندگى نمى‌داد.

و از اين نظر كه اين قشر محكم در برابر فشار جاذبه ماه و خورشيد مقاومت مى‌كند كه اگر كوه‌ها نبود، جزر و مد عظيمى در پوسته خاكى زمين به وجود مى‌آمد كه بى شباهت به جزر و مد درياها نبودند و زندگى را بر انسان ناممكن مى‌ساخت.

- و از اين نظر كه فشار طوفانها را در هم مى‌شكند، و تماس هواى مجاور زمين را به هنگام حركت وضعى زمين به حد اقل مى‌رساند و اگر آنها نبودند صفحه زمين همچون كويرهاى خشك در تمام طول شب و روز صحنه طوفانهاى مرگبار و بادهاى در هم كوبنده بود [2] حال كه نعمت آرامش آسمان به وسيله ستون نامرئيش، و آرامش زمين به وسيله كوه‌ها تامين شد نوبت به آفرينش موجودات زنده و آرامش آنها مى‌رسد كه در محيطى آرام بتوانند قدم به عرصه حيات بگذارند، مى‌گويد:" و در روى زمين از هر جنبنده‌اى منتشر ساخت" (وَ بَثَّ فِيها مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ).

[1]" تميد" از ماده" ميد" (بر وزن صيد) به معنى تزلزل و اضطراب اشياء عظيم است، و جمله‌ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ‌ در تقدير" لئلا تميد بكم" بوده است.

[2] توضيح بيشتر در باره فوائد كوه‌ها را در جلد 10 صفحه 113 به بعد مطالعه فرمايند.