[سوره لقمان (31): آيات 10 تا 11]

خَلَقَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها وَ أَلْقى‌ فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَ بَثَّ فِيها مِنْ كُلِّ دابَّةٍ وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَنْبَتْنا فِيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (10) هذا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونِي ما ذا خَلَقَ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِ بَلِ الظَّالِمُونَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ (11)

ترجمه:

10- آسمانها را بدون ستونى كه قابل رؤيت باشد آفريد، و در زمين كوه‌هايى افكند تا شما را به لرزه در نياورد، و از هر گونه جنبنده روى آن منتشر ساخت، و از آسمان آبى نازل كرديم، و به وسيله آن در روى زمين انواع گوناگونى از جفتهاى گياهان پر ارزش رويانديم.

11- اين آفرينش خداست، اما به من نشان دهيد معبودانى كه غير او هستند چه چيز را آفريده‌اند؟ ولى ظالمان در گمراهى آشكارند.

تفسير: اين آفرينش خدا است، ديگران چه آفريده‌اند؟

به دنبال بحثى كه پيرامون قرآن، و ايمان به آن در آيات گذشته بود در دو آيه مورد بحث از دلائل توحيد كه يكى ديگر از اساسى‌ترين اصول اعتقادى است سخن مى‌گويد.

در آيه نخست به پنج قسمت از آفرينش پروردگار كه پيوند ناگسستنى با