كه قرآن مى‌گويد: زمينى را در اختيارتان گذارد كه در آن گام ننهاده بوديد.

ظاهرا اين جمله اشاره به باغات و اراضى مخصوصى است كه در اختيار" بنى قريظه" بود و احدى حق ورود به آن را نداشت، چرا كه يهود در حفظ و انحصار اموال خود سخت مى‌كوشيدند.

و اگر از ماضى بودن اين فتح و پيروزى صرف نظر كنيم، تناسب بيشترى با سرزمين" خيبر" دارد كه به فاصله نه چندان زيادى از طايفه يهود گرفته شد و در اختيار مسلمين قرار گرفت (جنگ خيبر در سال هفتم هجرت واقع شد).

نكته‌ها:

1- ريشه اصلى غزوه" بنى قريظه"

قرآن مجيد گواه بر اين است كه عامل اصلى اين جنگ همان پشتيبانى يهود بنى قريظه از مشركان عرب در جنگ احزاب بود (زيرا مى‌فرمايد:

الَّذِينَ ظاهَرُوهُمْ‌ ... كسانى كه از آنها پشتيبانى كردند ...).

علاوه بر اين اصولا يهود در مدينه ستون پنجمى براى دشمنان اسلام محسوب مى‌شدند، در تبليغات ضد اسلامى كوشا بودند، و هر فرصت مناسبى را كه براى ضربه زدن به مسلمين پيش مى‌آمد غنيمت مى‌شمردند.

همانگونه كه گفتيم از طوائف سه گانه يهود (بنى قينقاع و بنى نضير و بنى قريظه) تنها گروه سوم به هنگام جنگ احزاب باقى مانده بودند، و گروه اول و دوم به ترتيب در سالهاى دو و چهار هجرى بر اثر پيمان‌شكنى، محكوم و از مدينه رانده شدند، و مى‌بايست اين گروه سوم كه از همه آشكارتر به پيمان‌شكنى و پيوستن به دشمنان اسلام دست زدند به كيفر اعمال ناجوانمردانه خود برسند و كيفر جنايات خود را بينند.