نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 17 صفحه : 269
هجرت، هر كدام به بهانهاى پيمان خود را شكستند و به مبارزه روياروى با پيامبر
ص دست زدند، سرانجام مقاومت آنها در هم شكست و از مدينه بيرون رانده شدند.
بنى قينقاع به سوى" اذرعات" شام رفتند، و" بنى نضير"،
قسمتى به سوى" خيبر" و بخشى به سوى" شام" رانده شدند [1] بنا بر اين در
سال پنجم هجرت كه غزوه" احزاب" رخ داد، تنها طايفه" بنى
قريظه" در مدينه باقى مانده بودند، و همانگونه كه در تفسير آيات هفده گانه
جنگ احزاب گفتيم آنها در اين ميدان پيمان خود را شكستند، به مشركان عرب پيوستند و
به روى مسلمانان شمشير كشيدند.
پس از پايان غزوه احزاب و عقبنشينى رسواى قريش و غطفان و ساير قبائل عرب از
مدينه، طبق روايات اسلامى پيامبر ص به منزل بازگشت و لباس جنگ از تن در آورد و به
شستشوى خويشتن مشغول شد، در اين هنگام جبرئيل به فرمان خدا بر او وارد شد، و گفت:
چرا سلاح بر زمين گذاردى؟ فرشتگان آماده پيكارند، هم اكنون بايد به سوى" بنى
قريظه" حركت كنى، و كار آنها يكسره شود.
به راستى هيچ فرصتى براى رسيدن به حساب بنى قريظه بهتر از اين فرصت نبود،
مسلمانان گرم پيروزى، و بنى قريظه، گرفتار وحشت شديد شكست، و دوستان آنها از طوائف
عرب خسته و كوفته و با روحيهاى بسيار ضعيف در حال هزيمت به شهر و ديار خود بودند
و كسى نبود كه از آنها حمايت كند.
به هر حال منادى از طرف پيامبر ص صدا زد كه پيش از خواندن نماز عصر به سوى بنى
قريظه حركت كنيد، مسلمانان به سرعت آماده جنگ شدند و تازه آفتاب غروب كرده بود كه
قلعههاى محكم بنى قريظه را در حلقه