[سوره الأحزاب (33): آيات 26 تا 27]

وَ أَنْزَلَ الَّذِينَ ظاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ صَياصِيهِمْ وَ قَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِيقاً تَقْتُلُونَ وَ تَأْسِرُونَ فَرِيقاً (26) وَ أَوْرَثَكُمْ أَرْضَهُمْ وَ دِيارَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ وَ أَرْضاً لَمْ تَطَؤُها وَ كانَ اللَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيراً (27)

ترجمه:

26- خداوند گروهى از اهل كتاب را كه از آنها (مشركان عرب) حمايت كردند از قلعه‌هاى محكمشان پائين كشيد، و در دلهاى آنها رعب افكند (كارشان به جايى رسيد كه) گروهى را به قتل مى‌رسانديد و گروهى را اسير مى‌كرديد.

27- و زمينها و خانه‌هايشان را در اختيار شما گذاشت و (همچنين) زمينى را كه هرگز در آن گام ننهاده بوديد و خداوند بر هر چيزى قادر است.

تفسير: غزوه بنى قريظه يك پيروزى بزرگ ديگر

در مدينه سه طايفه معروف از يهود زندگى مى‌كردند:" بنى قريظه"،" بنى النضير" و" بنى قينقاع".

هر سه گروه با پيامبر اسلام ص پيمان بسته بودند كه با دشمنان او همكارى و به نفع آنها جاسوسى نكنند، و با مسلمانان همزيستى مسالمت‌آميز داشته باشند ولى طايفه" بنى قينقاع" در سال دوم هجرت و طايفه" بنى نضير" در سال چهارم‌