عمرو خشمگين شد و گفت: من باور نمى‌كردم كسى از عرب چنين پيشنهادى به من كند، از اسب پياده شد و با شمشير خود ضربه‌اى بر سر على ع فرود آورد، اما امير مؤمنان ع با چابكى مخصوص بوسيله سپر آن را دفع كرد، ولى شمشير از سپر گذشت و سر على ع را آزرده ساخت.

در اينجا على ع از روش خاصى استفاده نمود، فرمود: تو مرد قهرمان عرب هستى و من با تو جنگ تن به تن دارم، اينها كه پشت سر تو هستند براى چه آمده‌اند، و تا عمرو نگاهى به پشت سر كرد، على ع شمشير را در ساق پاى او جاى داد، اينجا بود كه قامت رشيد" عمرو" به روى زمين در غلطيد، گرد و غبارى سخت فضاى معركه را فرا گرفته بوده، جمعى از منافقان فكر مى‌كردند على ع به دست عمرو كشته شد اما هنگامى كه صداى تكبير را شنيدند پيروزى على ع مسجل گشت، ناگهان على ع را ديدند در حالى كه خون از سرش مى‌چكيد آرام آرام به سوى لشگر گاه باز مى‌گردد و لبخند پيروزى بر لب دارد، و پيكر" عمرو" بى سر در گوشه‌اى از ميدان افتاده بود.

كشته شدن قهرمان معروف عرب ضربه غير قابل جبرانى بر لشكر احزاب و اميد و آرزوهاى آنان وارد ساخت، ضربه‌اى بود كه روحيه آنان را سخت تضعيف كرد و آنها را از پيروزى مايوس ساخت، و به همين دليل پيامبر ص در باره آن فرمود:

لو وزن اليوم عملك بعمل جميع امة محمد لرجح عملك على عملهم و ذاك انه لم يبق بيت من المشركين الا و قد دخل ذل بقتل عمرو و لم يبق بيت من المسلمين الا و قد دخل عز بقتل عمرو!:

" اگر اين كار تو را امروز با اعمال جميع امت محمد مقايسه كنند بر آنها برترى خواهد داشت چرا كه با كشته شدن عمرو خانه‌اى از خانه‌هاى مشركان نماند مگر اينكه ذلتى در آن داخل شد، و خانه‌اى از خانه‌هاى مسلمين نماند مگر اينكه عزتى در آن وارد گشت"! [1]

[1] بحار الانوار جلد 20 صفحه 216.