در بعضى از گزارشهايى كه در جرائد خارجى آمده مى‌خوانيم كه در مجلسى كه گروهى از دختران و پسران بودند، و آهنگ خاصى از غناء در آنجا اجرا شد آن چنان هيجانى به دختران و پسران دست داد كه به يكديگر حمله‌ور شدند و فجايع زيادى بار آوردند كه قلم از ذكر آن شرم دارد.

در تفسير" روح المعانى"، سخنى از يكى از سران" بنى اميه" نقل مى‌كند كه به آنها مى‌گفت: از غنا بپرهيزيد كه حيا را كم مى‌كند، شهوت را مى‌افزايد شخصيت را در هم مى‌شكند، جانشين شراب مى‌شود، و همان كارى را مى‌كند كه مستى انجام مى‌دهد [1] و اين نشان مى‌دهد كه حتى آنها نيز به مفاسد آن پى برده بودند.

و اگر مى‌بينيم در روايات اسلامى كرارا آمده است كه غنا روح نفاق را در قلب پرورش مى‌دهد اشاره به همين حقيقت است، روح نفاق همان روح آلودگى به فساد و كناره‌گيرى از تقوا و پرهيزكارى است.

و نيز اگر در روايات آمده است كه فرشتگان در خانه‌اى كه غنا در آن است وارد نمى‌شوند به خاطر همين آلودگى به فساد است، چرا كه فرشتگان پاكند و طالب پاكيند، و از اين محيطهاى آلوده بيزارند.

ب- غافل شدن از ياد خدا-

تعبير به" لهو" كه در تفسير" غنا" در بعضى از روايات اسلامى آمده است، اشاره به همين حقيقت است كه غناء انسان را آن چنان مست شهوات مى‌كند كه از ياد خدا غافل مى‌سازد.

در آيات فوق خوانديم كه" لهو الحديث"، يكى از عوامل" ضلالت" از" سبيل اللَّه" است، و موجب" عذاب اليم".

[1] تفسير روح المعانى جلد 21 صفحه 60.