[سوره الأحزاب (33): آيات 7 تا 8]

تفسير نمونه ؛ ج‌17 ؛ ص210

وَ إِذْ أَخَذْنا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثاقَهُمْ وَ مِنْكَ وَ مِنْ نُوحٍ وَ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‌ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ أَخَذْنا مِنْهُمْ مِيثاقاً غَلِيظاً (7) لِيَسْئَلَ الصَّادِقِينَ عَنْ صِدْقِهِمْ وَ أَعَدَّ لِلْكافِرِينَ عَذاباً أَلِيماً (8)

ترجمه:

7- به خاطر بياور هنگامى را كه از پيامبران پيمان گرفتيم، و از تو و از نوح و ابراهيم و موسى و عيسى بن مريم، و از همه آنها پيمان محكمى گرفتيم (كه در اداى مسئوليت تبليغ و رسالت و رهبرى كوتاهى نكنند).

8- تا خدا از صدق راستگويان سؤال كند و براى كافران عذاب دردناك آماده ساخته است.

تفسير: پيمان محكم الهى‌

از آنجا كه در آيات گذشته اختيارات وسيع و گسترده پيامبر اسلام ص تحت عنوان" النَّبِيُّ أَوْلى‌ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ‌" بيان شد، آيات مورد بحث وظائف سنگين پيامبر ص و سائر پيامبران بزرگ را بيان مى‌كند، زيرا مى‌دانيم همواره اختيارات توأم با مسئوليتها است، و هر جا" حقى" وجود دارد" تكليفى" در مقابل آن نيز هست كه اين دو هرگز از هم جدا نمى‌شوند، بنا بر اين اگر پيامبر اسلام ص حق وسيعى دارد تكليف و مسئوليت سنگينى نيز در برابر آن قرار داده شده.