ترجمه:

4- خداوند براى هيچكس دو قلب در درون وجودش نيافريده، و هرگز همسرانتان را كه مورد" ظهار" قرار مى‌دهيد مادران شما قرار نداده، و (نيز) فرزندخوانده‌هاى شما را فرزند حقيقى قرار نداده است، اين سخنى است كه شما تنها به زبان خود مى‌گوئيد (سخنى باطل و بى ماخذ) اما خداوند حق مى‌گويد، و به راه راست هدايت مى‌كند.

5- آنها را به نام پدرانشان بخوانيد كه اين كار نزد خدا عادلانه‌تر است، و اگر پدران آنها را نمى‌شناسيد آنها برادران دينى و موالى شما هستند، اما گناهى بر شما نيست در خطاهايى كه (در اين مورد) از شما سر مى‌زند (و بى توجه آنها را به نام ديگران صدا مى‌زنيد) ولى آنچه را از روى عمد مى‌گوئيد (مورد حساب قرار خواهد داد) و خداوند غفور و رحيم است.

6- پيامبر نسبت به مؤمنان از خود آنها اولى است، و همسران او مادران آنها (مؤمنان) محسوب مى‌شوند، و خويشاوندان نسبت به يكديگر از مؤمنان و مهاجران در آنچه خدا مقرر داشته اولى هستند، مگر اينكه بخواهيد نسبت به دوستانشان نيكى كنيد (و سهمى از اموال خود به آنها بدهيد) اين حكم در كتاب الهى نوشته شده است.

تفسير: ادعاهاى بيهوده‌

در تعقيب آيات گذشته كه به پيامبر ص دستور مى‌داد تنها از وحى الهى تبعيت كند نه از كافران و منافقان، در آيات مورد بحث نتيجه تبعيت از آنها را منعكس مى‌كند كه پيروى از آنان انسان را به يك مشت خرافات و اباطيل و انحرافات دعوت مى‌نمايد كه سه مورد آن در نخستين آيه مورد بحث بيان شده است:

نخست مى‌فرمايد:" خداوند براى هيچكس دو قلب در درون وجودش قرار نداده است"! (ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ‌).

جمعى از مفسران در شان نزول اين قسمت از آيه نوشته‌اند، كه در زمان‌